Capítulo 96
La sala quedó inmediatamente en silencio ante la presencia del abuelo Leroy.
Natalia soltó: “Jenny, pronto serás su nieta. Ve y dale una mano a tu abuelo”.
—Abuelo, déjame. —Jenny sonrió recatadamente y se acercó al abuelo Leroy, queriendo tomar su mano y caminar con él, pero el anciano les lanzó una sonrisa a Xavier y Laure.
—Xavier, Laure, venid a caminar conmigo. —No solo eso, el abuelo Leroy miró a Ned con los ojos en blanco—. ¡Quítate de mi camino! Estoy cansado de ti. Prefiero la compañía de los jóvenes. Su espíritu me anima.
Ned sonrió amargamente y soltó a su padre.
Jenny se detuvo en seco, roja de vergüenza, y luego debatió si debía quedarse allí o caminar.
Forzando una sonrisa, maldijo en silencio al abuelo Leroy: "Viejo tonto. ¿No puedes simplemente morir? ¿Por qué sigues dando vueltas por aquí?"
Laure miró a Xavier con enojo, quien por casualidad miró en su dirección. Rápidamente apartó la mirada después de que intercambiaron miradas, dejándolo con la vista de su perfil frí

Naka-lock na chapters
I-download ang Webfic app upang ma-unlock ang mas naka-e-excite na content
I-on ang camera ng cellphone upang direktang mag-scan, o kopyahin ang link at buksan ito sa iyong mobile browser
I-click upang ma-copy ang link