Capítulo 136
Oscar acariciaba suavemente el abdomen de Belén, escuchando cómo los sonidos de su dolor se atenuaban gradualmente en sus brazos.
Belén, apenas consciente, se recostó contra Oscar y quedó dormida con las piernas flexionadas. Después de un rato, notó que el dolor había disminuido considerablemente.
Cuando Oscar finalmente dejó de moverse lentamente, Belén comenzó a gemir de dolor de nuevo...
¡Qué delicadeza!
—¿Aún te duele? ¿Quieres que te lleve al hospital?
Belén respondió: —No, no al hospital.
Esa noche, Oscar casi no durmió.
Afuera, el amanecer apenas comenzaba a romper.
Oscar meticulosamente se abotonaba su camisa negra hasta el último botón y se ponía un abrigo negro de traje mientras salía de la habitación. En el pasillo, Verónica estaba a punto de tocar la puerta del cuarto vecino cuando vio a Oscar levantándose a esa hora, —señor Oscar, todavía es temprano, debería descansar un poco más.
Oscar contestó: —Belén no se siente bien, deja que descanse un poco más y prepárale algo de

Naka-lock na chapters
I-download ang Webfic app upang ma-unlock ang mas naka-e-excite na content
I-on ang camera ng cellphone upang direktang mag-scan, o kopyahin ang link at buksan ito sa iyong mobile browser
I-click upang ma-copy ang link