Capítulo 1026
Era incómodo que te atraparan cuando hablabas a espaldas de alguien. Me sentí avergonzada cuando la persona de la que hablaba me atrapó, así que me di la vuelta y le expliqué con impotencia: “Solo lo decía de forma casual. No te lo tomes a mal. Señor Moore, ¿por qué ha venido al banquete si está gravemente herido?”.
Lucas no me avergonzó y solo dijo: “Me dejé llevar por la corriente”.
“¿Qué quieres decir con que te dejaste llevar por la corriente?”.
“Alguien esperaba que asistiera al banquete, así que asistí”.
“Oh”, dije y volví a tomar un sorbo de champán. Lucas dijo de repente: “Yo también soy un huérfano”.
Parpadeé y dije: “¿Mm?”.
Yo sabía que él era adoptado.
“La única bondad que tenía era ayudar a otros huérfanos como yo. Nunca esperé ningún tipo de retribución por su parte. Por aquel entonces, refugié a muchos huérfanos, pero no muchos estaban dispuestos a quedarse. Sin embargo, los que se quedaron fueron personas como Chuck y Yair”.
“Señorita, no se preocupe, Una vez ell

Naka-lock na chapters
I-download ang Webfic app upang ma-unlock ang mas naka-e-excite na content
I-on ang camera ng cellphone upang direktang mag-scan, o kopyahin ang link at buksan ito sa iyong mobile browser
I-click upang ma-copy ang link