Capítulo 1514
Alguien me tomó de la cintura por detrás.
Yo seguía gritando: "¡Segundo Hermano! ¡Segundo Hermano! ¡Segundo Hermano! ¡Lo siento mucho! ¡¿Segundo Hermano, dónde estás?! ¡Todo es mi culpa por ser tan débil e inútil!!".
Estaba a punto de perder la cabeza, ya que no era capaz de soportar el hecho de que no lo podía ver más.
"Señorita, déjame ayudarte".
Me calmé por un breve momento cuando escuché la voz de Lucas. Lo miré a los ojos y le dije: "Siempre he vivido con dolor y angustia. Mi mente ha sido muy torturada y Zachary era mi único gran consuelo".
Lucas frunció los labios y permaneció en silencio.
Las olas seguían golpeándonos. Lucas me sujetó por la cintura con un brazo. Luego se agarró con fuerza al borde del yate para evitar que nos hundiéramos en el mar. No me llevó de vuelta al yate inmediatamente. En lugar de eso, se quedó allí y escuchó cómo me culpaba: "En lugar de eso, seguí haciéndole daño una y otra vez".
Lucas finalmente habló. "Señorita, no es tu culpa. Tú no eres

Naka-lock na chapters
I-download ang Webfic app upang ma-unlock ang mas naka-e-excite na content
I-on ang camera ng cellphone upang direktang mag-scan, o kopyahin ang link at buksan ito sa iyong mobile browser
I-click upang ma-copy ang link