Webfic
Buksan ang Webfix app para sa higit pang kahanga-hangang content

Capítulo 37

Alberto levantó la cabeza y vio a Carmen bajando las escaleras vestida con un suéter blanco de punto y una falda larga azul claro; su cabello negro caía suavemente, luciendo tranquila y bella. —Vine a disculparme. Ayer fui demasiado intrusivo y realmente lo siento. ¿Puedes perdonarme? Carmen no era rencorosa, pero lo que hizo Alberto realmente tocó un nervio sensible, eliminando cualquier simpatía que pudiera haber quedado. A pesar de que ya no sentía afecto por él, mantenía las formas en la superficie. —Después de dormir, lo olvidé. No es tan grave como para hablar de perdonar o no. Caminó hacia Alberto y extendió la mano. —Señor Alberto, ¿trajiste mi teléfono? Alberto notó la frialdad en su voz, sus labios se apretaron ligeramente, pero no dijo nada, solo le pasó un pañuelo blanco. El teléfono estaba impecable, incluso reflectante, probablemente había sido limpiado especialmente. Carmen le devolvió el pañuelo con una sonrisa de agradecimiento: —Gracias, deberíamos irnos. El president

Naka-lock na chapters

I-download ang Webfic app upang ma-unlock ang mas naka-e-excite na content

I-on ang camera ng cellphone upang direktang mag-scan, o kopyahin ang link at buksan ito sa iyong mobile browser

© Webfic, All rights reserved

DIANZHONG TECHNOLOGY SINGAPORE PTE. LTD.