Capítulo 80
—Deserción, deserción, deserción.
—Ya lo he dicho tres veces, ¿lo has entendido?
Los labios de Fernando se curvaban en una burla mientras se reía a carcajadas.
¡Si no lo entiendes, lo repetiré unas cuantas veces más!
¡Hasta que lo comprendas!
En ese momento, la actitud de Fernando era firme, no cambiaría por nadie.
—¿Te has vuelto loco? ¿Qué beneficio te reporta esto?
Laura gritó, su rostro lleno de incredulidad.
—En serio, ¿has pensado en las consecuencias?
Natalia tampoco podía entenderlo y preguntaba en voz alta.
—Hmph, siempre supe que eras una persona egoísta. ¡Ni tú lo quieres ni dejas que otros lo tengan!
La mirada de Julia estaba llena de resentimiento mientras miraba fijamente a Fernando.
—Fernando, podría ser un malentendido, ¡así que por favor no le echen la culpa!
Aunque Antonio decía esto, miraba a Fernando con un rencor profundo, como si quisiera matarlo.
¡Todo debería haber sido mío!
¿Cuándo no he conseguido lo que quería?
Pero entonces apareció Fernando y rechazó mi sol

Naka-lock na chapters
I-download ang Webfic app upang ma-unlock ang mas naka-e-excite na content
I-on ang camera ng cellphone upang direktang mag-scan, o kopyahin ang link at buksan ito sa iyong mobile browser
I-click upang ma-copy ang link