Webfic
Buksan ang Webfix app para sa higit pang kahanga-hangang content

Capítulo 118

Una mujer de poco más de veinte años, y ya era capaz de actuar con tanta crueldad. Lorena levantó la pierna y le dio una patada, haciendo que Patricia cayera a un lado. Aun así, ella, sin resignarse, agarró otro florero que estaba sobre el aparador. —¡Muérete ya! El florero aún no había caído cuando se escuchó una voz. —¿Qué estás haciendo? El cuerpo de Patricia se tensó por completo. Levantó la cabeza y divisó a Pedro sentado en su silla de ruedas. —¡Tío Pedro! ¿No se suponía que había salido a trabajar? Pedro se molestó. Al ver que Lorena se cubría la palma herida, su tono se volvió más severo. —¿Qué estás haciendo? Patricia bajó el florero de inmediato y se apresuró a acercársele. —Tío Pedro, ¿cómo pudiste dejar que esa basura entrara? ¿Ya olvidaste que por culpa de ella estás en esa silla? ¡Incluso hizo que Yago perdiera a su hijo! ¡La odio con toda mi alma, ojalá se muera! Cuanto más hablaba, más alterada se ponía. Se arrodilló frente a Pedro, con el rostro completamente enrojecid

Naka-lock na chapters

I-download ang Webfic app upang ma-unlock ang mas naka-e-excite na content

I-on ang camera ng cellphone upang direktang mag-scan, o kopyahin ang link at buksan ito sa iyong mobile browser

© Webfic, All rights reserved

DIANZHONG TECHNOLOGY SINGAPORE PTE. LTD.