Capítulo 1196
—No, tiene cáncer desde hace mucho tiempo. Ahora le quedan solo tres meses de vida.
Lorena no pudo evitar recordar la imagen que tenía de Iván: siempre parecía lleno de energía. ¿Cómo podía ser que, de repente...?
Sobre la mesa aún había algunas copas, pero Pedro no había bebido. Miraba a lo lejos. —Dijo que estaba tratando de curar al niño, pero ese niño era muy desconfiado y había sido herido muchas veces. Ahora se ha rendido; solo piensa en tener a alguien que lo acompañe antes de morir.
Toda la ira que Lorena sentía hacia Iván, de pronto, no supo dónde depositarla.
Pedro nunca fue amado por la familia Guzmán. La única persona que lo amó murió para protegerlo, y antes de morir usó esa identidad para seguir protegiéndolo.
Él ni siquiera tuvo la oportunidad de devolver ese favor.
Entonces, Iván también iba a morir. Parecía que todo lo relacionado con la familia Guzmán de Costadora había llegado a su fin.
Lorena sabía que él se sentía confundido. Alzó la mano y empujó un plato de fruta

Naka-lock na chapters
I-download ang Webfic app upang ma-unlock ang mas naka-e-excite na content
I-on ang camera ng cellphone upang direktang mag-scan, o kopyahin ang link at buksan ito sa iyong mobile browser
I-click upang ma-copy ang link