Capítulo 1502
Alicia no había estado viendo los comentarios en vivo, así que no tenía ni idea de lo que estaban diciendo.
Estaba entusiasmada, lista para llevar las flores que acababa de recoger a su habitación y, al pasar junto a Román, ni siquiera le dirigió una mirada.
En su habitación, había un pequeño florero. Fue al baño a llenarlo de agua, colocó las flores dentro y, al salir y al llegar a una esquina del pasillo, vio que Román la estaba esperando.
Ese lugar no tenía cámaras y Román siempre había sido muy cuidadoso con esos detalles.
Alicia sintió gracia al verlo, no le dio importancia y se marchó, pero escuchó su voz decirle suavemente: —Ali.
Román era tres años menor que ella. Cuando estaban juntos, siempre la llamaba así.
Alicia se quedó quieta, sin moverse. De pronto, sintió una punzada en el pecho. Ella creía que, después de todo lo que le había hecho estos años, ya no quedaría ninguna emoción. Pero, al oírlo hablar tan familiar, los ojos se le llenaron de lágrimas.
Román tragó saliva. E

Naka-lock na chapters
I-download ang Webfic app upang ma-unlock ang mas naka-e-excite na content
I-on ang camera ng cellphone upang direktang mag-scan, o kopyahin ang link at buksan ito sa iyong mobile browser
I-click upang ma-copy ang link