Capítulo 576
Lorena solo sintió un escalofrío recorriéndole la espalda; tuvo que hacer un gran esfuerzo para no voltear la cabeza.
En estas montañas, una cadena seguía a la otra. Ella no tenía un teléfono consigo, así que no podía pedir ayuda y solo podía guiarse por su intuición para avanzar.
Caminó muy, muy lejos, y el auto de Pedro ya se había reducido a un pequeño punto en su campo de visión.
Inspiró profundamente. Ya que había tomado la decisión, no debía mirar atrás ni vacilar; necesitaba irse lo antes posible.
Por allí todo eran montañas altas, y desde el helicóptero solo se podían ver árboles densos, absolutamente imposible divisar a una persona.
Hacía tiempo que había planeado su vía de escape; incluso si Pedro enviaba un helicóptero a buscarla, no lograría encontrarla.
No supo cuánto tiempo llevaba vagando entre las montañas; tras dos días, finalmente vio unas cuantas casas.
Lorena se sintió inquieta todo el tiempo, porque cuando se fue del lado Pedro, nunca olvidó aquella mirada suya, co

Naka-lock na chapters
I-download ang Webfic app upang ma-unlock ang mas naka-e-excite na content
I-on ang camera ng cellphone upang direktang mag-scan, o kopyahin ang link at buksan ito sa iyong mobile browser
I-click upang ma-copy ang link