Webfic
Buksan ang Webfix app para sa higit pang kahanga-hangang content

Capítulo 89

Lorena sentía las palmas de las manos sudorosas por los nervios; incluso pensó que podría no ver el sol del día siguiente. El tiempo que siguieron atrapados fue angustiante; nunca había sentido que el tiempo pasara tan lentamente hasta que se oyó una voz desde fuera. —Lorena, ¿cómo estás? Era la voz de Yago. Nunca había encontrado la voz de Yago tan agradable; ella y Pedro habían estado durante veinte minutos sin hablar, sin hacer ningún ruido, y la atmósfera era muy extraña. Ella respondió rápidamente: —Estoy bien, ¿cuándo podremos salir? Yago había intentado seguir a Lorena y a Pedro, pero nunca imaginó que el ascensor en el que subieron tendría problemas. Incluso empezó a creer que Lorena realmente había perdido la memoria; de lo contrario, ¿cómo se habría acercado voluntariamente a Pedro? Anteriormente, Lorena detestaba a Pedro, siempre evitaba estar donde él estuviera. Hace dos años, también fue por su incitación que Lorena se acercó a Pedro, y luego sucedió el accidente de Pedro.

Naka-lock na chapters

I-download ang Webfic app upang ma-unlock ang mas naka-e-excite na content

I-on ang camera ng cellphone upang direktang mag-scan, o kopyahin ang link at buksan ito sa iyong mobile browser

© Webfic, All rights reserved

DIANZHONG TECHNOLOGY SINGAPORE PTE. LTD.