Capítulo 907
Después de ser controlados por los medicamentos, ya no era posible que conservaran la humanidad que antes tenían. Ahora, cualquiera que se acercara a ellos no recibiría un trato amable, salvo que fuera Emilio.
Lorena entró a paso rápido en la cueva y, en efecto, vio a Emilio, pero todo su cuerpo estaba cubierto de heridas de cuchillo, y en el suelo se extendían charcos de sangre.
—¡Hermano!
—Gritó Lorena mientras corría hacia él y lo ayudaba a incorporarse.
—¡¿Cómo estás?!
Emilio, forzando su espíritu, levantó la cabeza y la miró. En sus ojos brilló fugazmente una chispa de alerta; tomó el cuchillo que tenía al lado e intentó clavárselo, de no ser porque Benjamín lo detuvo a tiempo.
Este último observó las heridas hechas por aquel cuchillo, respiró hondo y dijo: —Se las hizo él mismo. Tal vez se dio cuenta de que no estaba bien y prefirió dejarse gravemente herido aquí, sin poder ir a ninguna parte. Si hubiéramos llegado más tarde, seguramente habría muerto. Mejor llévenlo al hospital

Naka-lock na chapters
I-download ang Webfic app upang ma-unlock ang mas naka-e-excite na content
I-on ang camera ng cellphone upang direktang mag-scan, o kopyahin ang link at buksan ito sa iyong mobile browser
I-click upang ma-copy ang link