Capítulo 46 La boda de Luke Jenkins
Susan miró a Julian de camino a casa.
Arqueó una ceja. "¿Qué pasa?"
Susan se sorprendió por su repentina pregunta y, después de un rato, dijo en voz baja: "Hoy, Luke ..."
"Es sólo un mísero gusano", continuó Julian con calma, "Lo manejaste bien hoy. Creo que ya no te volverá a molestar".
Susan bajó la cabeza y suspiró.
"¿Qué? ¿Te sientes mal?”
Ella pensó por un momento, luego dijo honestamente, “Un poco. Yo ... lo miré y me sentí triste.".
Sabía que no debería hablar de esto con Julian, pero no podía evitarlo. En ese momento, necesitaba que alguien escuchara lo que sentía. Aunque pensó que Julian se iba a enojar, no esperaba que él la mirara y le respondiera.
Al ver que él no se había enojado, continuó y se quejó en voz baja: "En realidad, la Señora Jenkins no me acusó de tomar los $100,000. Pero ¿por qué demonizó el pasado de Luke y mío? Eso me hizo sentir como si algo hermoso de mi pasado hubiera sido destruido instantáneamente. Yo ... por eso me siento triste".
Esta fue la segunda v

Naka-lock na chapters
I-download ang Webfic app upang ma-unlock ang mas naka-e-excite na content
I-on ang camera ng cellphone upang direktang mag-scan, o kopyahin ang link at buksan ito sa iyong mobile browser
I-click upang ma-copy ang link