Capítulo 782
Ella al quedarse solo haría que Alberto sufriera.
Raquel se dio la vuelta y se marchó sin mirar atrás.
—¡Raquelita, no te vayas!
Alberto apartó la sábana y se bajó apresurado de la cama, y desde atrás abrazó a Raquel con fuerza.
Hundió su rostro apuesto en el largo cabello de Raquel y, con voz ronca y temblorosa, dijo: —Raquelita, no te vayas, ¿por favor no me dejes?
Raquel sabía muy bien que Alberto sufría mucho en ese momento, y a ella también le dolía el corazón. —Alberto, suéltame, si sigues así te vas a morir de dolor.
Alberto no la soltó, sino que la abrazó aún más fuerte contra su pecho. —Entonces déjame morir de dolor a tu lado, Raquelita, ¡no me dejes!
Pero al instante, un dolor agudo lo asaltó, la vista de Alberto se oscureció y su figura alta y erguida se desplomó de nuevo.
Raquel lo sostuvo de inmediato. —¡Alberto!
...
Cuando Alberto volvió a despertar ya era de noche, y Víctor y Xyris estaban sentados pacientes junto a su cama. —¿Alberto, has despertado?
Víctor y Xyris lo

Naka-lock na chapters
I-download ang Webfic app upang ma-unlock ang mas naka-e-excite na content
I-on ang camera ng cellphone upang direktang mag-scan, o kopyahin ang link at buksan ito sa iyong mobile browser
I-click upang ma-copy ang link