Capítulo 380
Ignacio aún tenía cosas que no había dicho, guardadas en su corazón. Probablemente había pasado unos dos años sin ver a Patricia, y no estaba seguro de lo que ella había experimentado durante ese tiempo. Él realmente quería saberlo y, después de dudar un momento, finalmente le preguntó: —¿Cómo has estado estos dos años?
—Está bien.
—¿Puedes decirme cómo lo has llevado?
Ignacio tenía curiosidad, aunque había evitado hacer la pregunta antes por miedo a obtener una respuesta que no quería escuchar. Pero ahora era diferente, quería saberlo.
Patricia pensó seriamente y dijo: —No hice mucho, solo anduve de un lugar a otro, jugando, viviendo sin preocupaciones. Luego me fui a establecer en Ciudad Llanoazul, abrí una pequeña tienda y empecé un pequeño negocio, al menos eso me proporciona un ingreso.
—Suena muy animado.
—Sí, de hecho es animado porque voy a lugares con mucha gente.
—Patri, cuando me recupere, deberíamos viajar juntos.— Ignacio la miraba fijamente, con un toque de esp

Naka-lock na chapters
I-download ang Webfic app upang ma-unlock ang mas naka-e-excite na content
I-on ang camera ng cellphone upang direktang mag-scan, o kopyahin ang link at buksan ito sa iyong mobile browser
I-click upang ma-copy ang link