Capítulo 13
*PERCIVAL*.
En cuanto Julia llegó con las llaves, abrí la puerta y me metí a su habitación.
Allí, la vi sentada en el piso frente a la cama.
Sollozando…
Cuando alzó la vista para verme, el enojo se me pasó al instante.
Tenía las mejillas mojadas por las lágrimas y el rímel. Y, por alguna razón, me sentía como la peor persona en ese momento.
"Ya no llores", le dije con tranquilidad.
Ella aspiró y se limpió las lágrimas con el dorso de la mano.
Como si hubiera desbloqueado un recuerdo doloroso, se puso a llorar más.
¡Rayos!
Con cuidado, me fui acercando a ella.
"Ya no llores", le susurré, poniendo mi mano en su hombro.
Ni siquiera sabía cómo actuar en ese momento.
Ella lloraba con demasiada pena y eso me puso triste también.
"Perdón", me oí decir, "realmente lo siento". Y luego, la abracé fuerte.
Ella apoyó su cara en mi pecho y sollozó bajito.
Le pasé la mano por la espalda, tratando de consolarla lo más que podía.
Se sentía tan frágil en mis brazos, tan pequeña, y yo solo quería segui

Naka-lock na chapters
I-download ang Webfic app upang ma-unlock ang mas naka-e-excite na content
I-on ang camera ng cellphone upang direktang mag-scan, o kopyahin ang link at buksan ito sa iyong mobile browser
I-click upang ma-copy ang link