Capítulo 463
Adelina preguntó con los ojos enrojecidos: "Evelyn, he estado buscando a tu papá y a tu hermano todos estos años. Viste mis esfuerzos, ¿no?"
Jaime asintió. Lo había oído de Evelyn.
"Siempre sentí que te debía mucho. Si no me hubiera desmayado y no me hubieran incriminado, tal vez no hubieras tenido que sufrir tanto conmigo. Ahora, los días buenos están justo frente a ti. Solo espero que puedas vivir una vida normal como un niño común en lugar de sufrir".
Jaime se sintió conmovido y algo apenado.
No debería haber juzgado a su madre de esa manera.
No debería haber dicho algo desagradable.
Sin embargo, aunque la mujer que tenía delante era su madre, todavía le resultaba muy extraña.
Pase lo que pase, no pudo atreverse a decir esas palabras: "Lo siento".
Adelina se levantó, tomó su mano y se sentó en el sofá.
Ella preguntó tentativamente: "Evelyn, ¿sabes lo que significa para la tía Miao hacer arreglos para que tú y yo vivamos aquí?"
Jaime respondió: "Encontrará una oportunidad para que co

Naka-lock na chapters
I-download ang Webfic app upang ma-unlock ang mas naka-e-excite na content
I-on ang camera ng cellphone upang direktang mag-scan, o kopyahin ang link at buksan ito sa iyong mobile browser
I-click upang ma-copy ang link