Capítulo 467
Aunque Evelyn odiaba a Adelina por golpear a su hermano, ella seguía siendo su mamá.
Desde que tenía memoria, la persona que había estado a su lado era Adelina.
Año tras año, por muy difícil que fuera, Adelina siempre estaría a su lado.
Aunque Adelina no la quería tanto, seguía siendo la única pariente que tenía antes de cumplir 5 años.
Ese parentesco no se desvanecería ni por una bofetada, ni por una maldición, ni por su frialdad.
Evelyn sólo querría conseguir cada vez más su amor.
Ese era el cariño familiar que crecía desde lo más profundo de ella. Solo podía confiar más en su madre.
Al final, el corazón de Evelyn se ablandó.
Se mordió los labios suavemente. "Mami, ¿te duele…?"
Adelina murmuró suavemente: "No duele mucho, sólo un poco".
Evelyn frunció los labios y sus ojos reflejaban cierta angustia. Susurró: "Pero ya está sangrando. Debe doler, ¿no?".
"Tu tía Mabel estaba tan enojada que me golpeó. Está bien. No me dolerá por mucho tiempo". Mientras Adelina decía eso, sus ojos estab

Naka-lock na chapters
I-download ang Webfic app upang ma-unlock ang mas naka-e-excite na content
I-on ang camera ng cellphone upang direktang mag-scan, o kopyahin ang link at buksan ito sa iyong mobile browser
I-click upang ma-copy ang link