Webfic
Buksan ang Webfix app para sa higit pang kahanga-hangang content

Capítulo 216

Este abrazo repentino hizo que el cuerpo de Adrián se tensara. Luego escuché su pregunta, murmurada con incertidumbre: —¿Te compadeces de mí? —No, ¡eres tú quien me duele! —corregí su expresión rápidamente. Adrián no respondió y tampoco correspondió mi abrazo, lo que me dejó un sentimiento de incomodidad. Cuando estaba a punto de soltarlo, levanté la vista y vi a Alejandro parado no muy lejos. ¿Había venido también aquí hoy? Y Sofía, quien suele revelar todo, no me había informado al respecto. Estaba a punto de soltar la mano de Adrián pero la apreté de nuevo, justo cuando él intentaba alejarse. Lo detuve con un firme. —No te muevas. Se quedó quieto y continué abrazándolo, retomando la conversación: —¿Vas a trabajar horas extras hoy? Adrián, confundido, preguntó: —¿Qué? Me puse de puntillas, acercándome a su oído: —Quiero comer algo que tú cocines. El sonido de Adrián tragando saliva resonó en mi oído, seguido de un tímido. —Está bien. Un escalofrío recorrió mi cuerpo, y mientras obser

Naka-lock na chapters

I-download ang Webfic app upang ma-unlock ang mas naka-e-excite na content

I-on ang camera ng cellphone upang direktang mag-scan, o kopyahin ang link at buksan ito sa iyong mobile browser

© Webfic, All rights reserved

DIANZHONG TECHNOLOGY SINGAPORE PTE. LTD.