Webfic
Buksan ang Webfix app para sa higit pang kahanga-hangang content

Capítulo 258

—Permiso, por favor déjenme pasar. Me acerqué de manera natural y lo dije. Alejandro no se movió, mantuvo su mirada fija en mí, mientras que Laura me miró por un momento y luego se hizo a un lado discretamente para dejarme pasar. Al caminar, noté que Laura agarraba firmemente a Alejandro, como si temiera que pudiera llevármelo. —Carmen, ven, vamos a comer. —Tan pronto como entré, María me recibió con calidez. Me senté y pregunté conscientemente: —María, ¿cómo es que solo quedamos nosotros dos? —Siempre fuimos solo nosotros dos, algunos no entienden y se empeñan en venir aquí. —María mostró abiertamente su desprecio hacia Laura y, por extensión, hacia su propio hijo. Me reí y le dije: —María, esa actitud puede tensionar tu relación con tu hijo. No intentaba ser la mediadora perfecta, pero dado que José y María me aprecian tanto, deseo que su familia viva en armonía. —Él se lo buscó. —María no mostró intención de ceder. Le di un buen consejo y, respecto a lo demás, fuera de mi control, d

Naka-lock na chapters

I-download ang Webfic app upang ma-unlock ang mas naka-e-excite na content

I-on ang camera ng cellphone upang direktang mag-scan, o kopyahin ang link at buksan ito sa iyong mobile browser

© Webfic, All rights reserved

DIANZHONG TECHNOLOGY SINGAPORE PTE. LTD.