Webfic
Buksan ang Webfix app para sa higit pang kahanga-hangang content

Capítulo 279

Ahora, si ambos decimos lo mismo, solo queda la ironía. —Lo sé. —dije y pausé: —Ya no soy un niño. Alejandro captó el subtexto de mis palabras y soltó una sonrisa amarga: —Fui yo quien se preocupó en exceso. No respondí y él continuó: —Concéntrate al caminar, no te distraigas. Asentí, y de repente recordé el sueño que tuve anoche, aquella imagen de él cubierto de sangre. Ahora él estaba nuevamente en el hospital, y mi corazón se tensó de golpe, preguntándole instintivamente: —¿Qué haces aquí? Movió los labios, pero no articuló palabra alguna. —¿No te ... —Cómodo? No terminé la frase cuando escuché una voz no muy lejos llamándolo: —Alex, apúrate. Era Laura. Ella estaba oculta tras la alta figura de Alejandro y no podía verla, pero reconocí su voz. En ese instante comprendí por qué estaba aquí. No era que él estuviera mal, sino que había venido con Laura. Supuse que la acompañaba a un control prenatal. Y yo, preocupándome por él a causa de un sueño, realmente estaba siendo excesivamente

Naka-lock na chapters

I-download ang Webfic app upang ma-unlock ang mas naka-e-excite na content

I-on ang camera ng cellphone upang direktang mag-scan, o kopyahin ang link at buksan ito sa iyong mobile browser

© Webfic, All rights reserved

DIANZHONG TECHNOLOGY SINGAPORE PTE. LTD.