Capítulo 14
Mauricio no sabía cómo había salido de allí.
Se sentó en el auto sin encender el motor. Se dejó caer, exhausto, contra el respaldo y cerró los ojos.
Las luces de neón se filtraban por la ventanilla, pero no alcanzaban a iluminar el vacío insondable de su mirada.
Las palabras de Paola le arrancaron sin piedad la máscara del autoengaño, dejándolo sangrante frente a la verdad.
Había sido él.
Había empujado con sus propias manos, paso a paso, a Amaya, quien siempre lo tuvo como su mundo, hacia la desesperación y los brazos de otro.
El remordimiento se enroscó en su corazón, apretándolo hasta volver la respiración casi imposible.
No.
No podía perder a Amaya de esa manera.
Tenía que hacer algo.
¿Compensar?
Sí, compensar.
Mientras mostrara suficiente sinceridad, mientras le dejara ver su arrepentimiento y su amor, ella sin duda cambiaría de opinión.
Ella lo había amado tanto, ¿no era así?
¿Cómo podía desaparecer ese sentimiento de la nada?
Tenía que ser porque había sufrido demasiado. Estaba

Naka-lock na chapters
I-download ang Webfic app upang ma-unlock ang mas naka-e-excite na content
I-on ang camera ng cellphone upang direktang mag-scan, o kopyahin ang link at buksan ito sa iyong mobile browser
I-click upang ma-copy ang link