Capítulo 121
—Hay una empresa que de repente dejó de vender nuestros medicamentos, tengo que ir personalmente. Tú serás mi conductor.
Braulio frunció el ceño: —Pero si recuerdo que sabes conducir.
Mónica, con una expresión algo grave, dijo: —No sé por qué, desde que empezamos a producir medicamentos de hierbas tradicionales, siempre nos encontramos con problemas.
Si no vienes, no me sentiré tranquila.
Braulio se acercó a ella sonriendo: —¿No puedes estar sin mí?
Mónica se sonrojó: —¡Estoy hablando en serio!
Por alguna razón, siempre que surgía un problema, ella instintivamente pensaba en Braulio.
A veces, este tipo era muy bromista, lo que también le alegraba.
Como antes, cuando Braulio no encontró la araña.
Ella estaba molesta porque ese acto de Braulio en la oficina podría dañar su imagen si los subordinados lo veían.
No estaba molesta porque Braulio la tocara.
Eso le parecía increíble incluso a ella misma.
Braulio pensó un momento y dijo: —Está bien, entonces vamos ahora.
En

Naka-lock na chapters
I-download ang Webfic app upang ma-unlock ang mas naka-e-excite na content
I-on ang camera ng cellphone upang direktang mag-scan, o kopyahin ang link at buksan ito sa iyong mobile browser
I-click upang ma-copy ang link