Capítulo 215
Braulio resopló fríamente:—¿Estás ciego? ¿Acaso piensas que necesito dinero?
Solo estoy recuperando lo que es mío.
En vista de que has sido sincero, voy a ver qué enfermedad tiene tu padre.
Zahir se levantó emocionado y lo guió hacia adelante:—Braulio, médico milagroso, por aquí, por favor.
De verdad le agradezco mucho.
En nombre de toda mi familia, le doy las gracias.
Braulio respondió con indiferencia:—Entremos de una vez, mi tiempo es muy valioso.
Zahir aceleró el paso.
Salomón, quien estaba de mal humor, alzó la vista y vio que su hijo había regresado, además de traer a alguien con él. Su rostro se ensombreció.
La autoridad que imponía desde su posición se manifestó, y le reprendió fríamente:—¿No te dije que despacharas a esa persona?
¿Por qué lo has traído aquí?
Zahir apenas había comenzado a arrodillarse para disculparse y ya le había rogado a Braulio, el médico milagroso, que se quedara, cuando escuchó a su padre decir eso. Se apresuró a explicar:—¡Él es Braulio,

Naka-lock na chapters
I-download ang Webfic app upang ma-unlock ang mas naka-e-excite na content
I-on ang camera ng cellphone upang direktang mag-scan, o kopyahin ang link at buksan ito sa iyong mobile browser
I-click upang ma-copy ang link