Capítulo 229
En el rostro de Pablo se dibujaba una expresión de locura. En la familia Gutiérrez había un niño y dos ancianos, todos incapaces de defenderse.
Si atamos a estas tres personas, Braulio no tendrá más remedio que venir a morir.
Quiero que en el lugar donde falleció Ezequiel, toda su familia se arrodille para pagar con sus vidas.
Braulio llevó a Sara de regreso a su casa y, al llegar al vecindario, Sara no bajaba del auto.
Braulio, al notar que ella no hacía ningún movimiento, le preguntó:—¿Por qué no bajas?
Sara, algo nerviosa, respondió:—Mi habilidad para defenderme no es mala, pero hoy no sé qué me pasó; alguien logró noquearme.
Su habilidad parece bastante fuerte.
Tengo miedo de que esa gente venga a buscarme a casa.
Braulio recordó entonces que ella vivía sola:—¿Qué quieres hacer entonces?
Sara pensó en la buena habilidad de Braulio para pelear:—¿Qué tal si... te quedas en mi casa esta noche?
Braulio se quedó atónito por un momento, sintiendo como si estuviera en una escena de teleno

Naka-lock na chapters
I-download ang Webfic app upang ma-unlock ang mas naka-e-excite na content
I-on ang camera ng cellphone upang direktang mag-scan, o kopyahin ang link at buksan ito sa iyong mobile browser
I-click upang ma-copy ang link