Capítulo 292
¿Acaso no es solo tocar a una mujer?
¿Son estas las palabras de una persona normal?
Mónica apretó los dientes y finalmente se contuvo de hablar.
Hablar con alguien así era, en sí mismo, una falta de sabiduría.
Sara observaba a Braulio de arriba abajo, como si fuera la primera vez que lo conocía.
Mónica estaba a punto de salir, pero después de unos pasos, sintió que Braulio había resuelto el problema y la había salvado, así que no podía irse sin decir nada.
Después de pensarlo mucho, finalmente habló: —Aunque fue tu culpa, en el momento crucial, tú interveniste.
Te agradezco por eso.
Braulio sonrió: —Somos amigos, así que no hay necesidad de dar las gracias.
Al escuchar esto, Mónica frunció el ceño de inmediato: —Braulio, nos conocemos desde hace poco.
No te conozco bien, pero lo que hiciste a Silvia me decepciona.
Me decepciona mucho.
Braulio ya no podía escuchar más: —Mónica, Silvia quería llevarse a mi amigo.
Ella también quería hacer daño a la familia Díaz.
¿

Naka-lock na chapters
I-download ang Webfic app upang ma-unlock ang mas naka-e-excite na content
I-on ang camera ng cellphone upang direktang mag-scan, o kopyahin ang link at buksan ito sa iyong mobile browser
I-click upang ma-copy ang link