Kabanata 2309

"Nasabi ko na sa'yo na iniligtas ni Sean ang buhay ko, at higit pa doon, kapatid ko siya. Walang dahilan para layuan ko siya, at hindi rin ako papayag na saktan mo siya." Tinapunan niya ng malamig na tingin si Luna. "Kaya mas mabuting sumuko ka na ngayon." Pinikit ni Luna ang kanyang mga mata, dinampot ang isang tasa sa coffee table, at binasag ito sa lupa. Krash! Umalingawngaw sa buong bahay ang nakakabinging tunog ng nabasag na porselana. Natigilan ang lahat ng mga katulong sa kalagitnaan ng kanilang trabaho at napalingon kay Luna at Jim. "Anong tinitignan nyong lahat, ha? Magtrabaho na kayo!" putol ni Butler Fred habang nakatitig sa kanila. Nagpalitan ng kabadong tingin ang mga katulong at mabilis na ipinagpatuloy ang kanilang trabaho. "Ms. Luna, Young Master Landry." Lumapit ang butler sa kanila, nakangiti, at sinulyapan muna si Luna, pagkatapos ay kay Jim. "Salamat sa langit na nagpunta sina Master at Mrs. Landry para sa kanilang checkup dahil kung nakauwi sila, hindi ka nila papayagang gumawa ng ganoong malakas na ingay." Nagpakawala siya ng buntong-hininga at magalang na sinabi, "Huwag po sanang sirain ang maayos ninyong pagkakapatid dahil lang sa isang tagalabas." "Tagalabas?" Nagtaas ng kilay si Jim at tinapunan si Butler Fred ng nakamamatay na tingin. "Kapatid ko si Sean! At saka, nagdeklara na si Nanay na kukunin niya ito bilang bunsong anak, kaya bakit ang lakas ng loob mong tawagin siyang tagalabas?" Hindi napigilan ni Luna ang mapangiti nang marinig iyon. "Anong masama doon? Ang pamilyang Landry ay binuo ng aking Tatay, si Charles Landry, at ng aking Nanay, si Rosalyn Lawson! Bilang isang taong nagmula sa pamilyang Wheeler at Hamilton, dapat ay baliw ka na hindi isipin si Sean bilang isang tagalabas!" Tapos, ngumisi siya at humiga sa sofa, nakahalukipkip na galit na galit. “Batay sa lohika na ito, ako ang tunay na tagapagmana ng pamilya Landry, at ikaw, Jim, ay maaari lamang ituring na kalahating miyembro ng pamilyang ito. Kung Gayon, saan sa tingin mo nakatayo si Sean, ha?" Umismid si Jim. "Kalahati lang ako ng pamilyang ito? Ang lakas naman ng loob mong sabihin ito, Luna?" Tinapunan niya ito ng nakamamatay na tingin at padabog na lumabas ng silid. "Pagkatapos ng mahigit dalawampung taon na paninirahan sa bahay na ito, ito ang unang pagkakataon na nakarinig ako ng ganoong kalokohan! Ayaw ko nang magpatuloy sa pakikipagtalo sa iyo; hihilingin ko kay Tatay at Nanay na pag-usapan ang tungkol sa iyo pag uwi nila!" Dahil doon, nawala siya sa hagdan at padabog na isinara ang pinto ng nakakabinging kalabog. Tumingin si Luna sa direksyon na iniwan ni Jim, nakaismid, at sumagot, "Akin ang lahat sa Landry Mansion! Kung may masira ka, kailangan mong bayaran sa akin nang buo!" Ang tanging tugon ay ang kalampag ng mga itinapong bagay na lumalabas sa silid ni Jim. Kinagat ni Luna ang kanyang labi, at habang nakatitig siya kay Butler Fred, nangingilid ang luha sa kanyang mga mata. "Ang lakas naman ng loob niyang kausapin ako ng ganun, Butler Fred?" Pinunasan niya ang mga luha sa kanyang mukha habang umiiyak, "Sinusubukan ko lang siyang tulungan na lumayo sa manipulative bastard na iyon, at hindi ako makapaniwalang ganito niya ako ginagantihan—sa pamamagitan ng pagtatampo!" Bumuntong-hininga ang butler, binigyan niya ng tissue si Luna, at medyo nakahinga ng maluwag, "Tama ka, Ms. Luna. Si Sean ay maituturing na isang tagalabas.” "Ikaw ang tunay na tagapagmana ng pamilyang ito." Inabot niya ang marahan niyang tapik sa balikat ni Luna at idinagdag, "Napakaganda kung natauhan siya at napagtanto kung gaano ka tama, ngunit kung hindi ..." Napangiti siya sa labi. "Hindi mo ba naisip na dapat mong gampanan ang iyong responsibilidad bilang nag-iisang tagapagmana ng pamilya Landry at alisin ang lahat ng mga taong may masamang intensyon sa loob ng pamilyang ito?"