Capítulo 19
José se quitó las gafas y las limpió meticulosamente, un gesto que usaba para calmarse.
Después de un momento, la atmósfera sombría a su alrededor se disipó y adoptó nuevamente su expresión amable y culta, haciendo señas al camarero para pagar la cuenta.
En el camino.
Exploté contra Carlos: —¡Carlos! ¿Qué demonios pretendes?
Carlos se mantuvo tranquilo frente a mí, mirándome fijamente pero sin mostrar arrepentimiento.
—Tú eres mi esposa.
¡Loco!
Fruncí el ceño: —¿Podrías dejar de interferir en mi vida?
—No puedo.
Respondió Carlos con obstinación.
—Puedo esperar a que te calmes. Sé que me equivoqué en el pasado y lo demostraré con mis acciones. Te compensaré, pero, María, no puedo soportar verte alejarte definitivamente.
Dije firmemente: —Pero yo ya no te amo. No puedes ser tan egoísta; tienes que dejarme ir.
Carlos parecía herido por mis palabras, sus ojos llenos de desolación: —Eso no puede ser cierto. ¿Cómo puedes dejar de amarme?
Lo dejé atrás y seguí mi camino.

Naka-lock na chapters
I-download ang Webfic app upang ma-unlock ang mas naka-e-excite na content
I-on ang camera ng cellphone upang direktang mag-scan, o kopyahin ang link at buksan ito sa iyong mobile browser
I-click upang ma-copy ang link