Capítulo 1271
Después de que ella habló, no recibió respuesta alguna de Gonzalo por un largo tiempo.
Al girarse, encontró a Gonzalo mirándola de manera pensativa con sus profundos ojos.
En ese momento, ella tembló ligeramente.
De repente, al volver en sí, se dio cuenta de que sus palabras y acciones recientes habían parecido ser demasiado irracionales.
Incluso, le parecieron algo caprichosas.
—Me siento un poco mal, voy a descansar. Gonzalo, no te preocupes por el asunto del hospital, puedo manejarlo yo sola,— dijo Verónica apresurada.
Gonzalo respondió con un tono indiferente.
En esos últimos dos o tres años, Gonzalo había sido de esa manera, distante y rara vez hablaba, pero ahora, Verónica sentía que algo no estaba bien.
Sin embargo, frente a Gonzalo, no podía mostrarlo.
—
Ana llegó a la habitación de Eduardo y lo encontró durmiendo.
Cipriano le hizo señas para que salieran en ese instante de la habitación.
Ambos se dirigieron al exterior.
—La condición de Eduardo es peor de lo

Naka-lock na chapters
I-download ang Webfic app upang ma-unlock ang mas naka-e-excite na content
I-on ang camera ng cellphone upang direktang mag-scan, o kopyahin ang link at buksan ito sa iyong mobile browser
I-click upang ma-copy ang link