Capítulo 1280
Gonzalo entrecerró los ojos, su mirada era profunda y enigmática.
Verónica se sintió aún más nerviosa bajo la intensa mirada de Gonzalo.
De repente, lamentó haberlo presionado tanto justo antes; después de esperar más de tres años, debería haber esperado un poco más. Pronto volverían y celebrarían con alegría su boda.
El día que se casaran, él indudablemente haría el amor con ella.
Después de eso, si quedaba embarazada y tenían un hijo, ¿qué más tendría que temer?
Todo era culpa de Ana, que había ido al hospital precisamente ese día y le había hecho tantas preguntas extrañas, haciendo que se sintiera perturbada.
—Estoy algo cansada después de venir del hospital, voy a dormir. No pienses demasiado, también deberías dormir temprano, tenemos que levantarnos bien temprano para el vuelo de las diez de la mañana —dijo Verónica, sin atreverse a estar por más tiempo, y se apresuró a dejar el lugar después de hablar.
Gonzalo se despidió con un murmullo y cerró la puerta.
Después

Naka-lock na chapters
I-download ang Webfic app upang ma-unlock ang mas naka-e-excite na content
I-on ang camera ng cellphone upang direktang mag-scan, o kopyahin ang link at buksan ito sa iyong mobile browser
I-click upang ma-copy ang link