Capítulo 128
—¡Tú! —exclamó Carmen, levantándose furiosa.
¿Cómo es que nunca había notado que Ana era tan elocuente y argumentativa?
Laura fingía estar enferma, todavía lucía algo sonrosada. Sin embargo, después de escuchar a Ana, su rostro se tornó pálido.
—Basta ya, estás siendo demasiado irrespetuosa con tus mayores. ¿Acaso sabes lo que estás diciendo? —reprendió Diego, visiblemente enfadado.
—Tu madre está enferma y no solo no te preocupas por ella, sino que también hablas de manera tan fea. ¿Quién te enseñó a ser así? —preguntó Gustavo con voz grave.
José abrió la boca para decir algo, luego recordó lo que Francisco había dicho. Mirando a su familia, se le ocurrió una idea: ¿habían sido siempre tan injustos con Ana?
La mirada de Ana se desplazó de los hombres de la familia González a Laura. Con una expresión fría y distante, dijo: —Pensé que me habían llamado para volver porque habían decidido dejarme heredar alguna propiedad, por un remordimiento de conciencia.
El Grupo González estaba siendo

Naka-lock na chapters
I-download ang Webfic app upang ma-unlock ang mas naka-e-excite na content
I-on ang camera ng cellphone upang direktang mag-scan, o kopyahin ang link at buksan ito sa iyong mobile browser
I-click upang ma-copy ang link