Capítulo 1724
Yolanda tardó en darse cuenta de que había alguien en la puerta.
Al ver a Javier parado justo frente a ella, se sorprendió por un momento y luego sonrió con naturalidad: —¿Por qué no fuiste a lavarte las manos y a cambiarte de ropa? Yo ya casi termino todo aquí. No necesitas ayudarme, solo lávate las manos y espera un momento sentado que yo termino.
Cuando terminó de hablar, sintió que algo no estaba bien.
Luego miró fijamente a Javier.
Con algo de vacilación, comenzó a hablar: —Javier...
¿Por qué me miras de esa manera tan extraña?
Tuvo una sensación indescriptible que la hizo sentir incómoda.
Javier pareció sonreír, luego con frialdad retiró su mirada: —Voy a cambiarme.
Viendo la actitud distante y extraña de Javier, Yolanda se quedó pensativa.
El sentimiento de pánico que había estado rondando en su mente estos últimos días volvió a surgir.
Sin embargo, no había tiempo para pensar demasiado, ya que el último plato estaba listo.
Con rapidez puso la comida en el plato.
Echó un vistazo

Naka-lock na chapters
I-download ang Webfic app upang ma-unlock ang mas naka-e-excite na content
I-on ang camera ng cellphone upang direktang mag-scan, o kopyahin ang link at buksan ito sa iyong mobile browser
I-click upang ma-copy ang link