Capítulo 62
Giré y entré empujando la puerta, y de repente, Pablo agarró mi muñeca: —Andrea no puede estar sin Diego.
Pablo tenía el rostro pálido, como si no hubiera dormido en una semana.
—¿Y qué?
—Elijo divorciarme.
Andrea levantó la cabeza bruscamente, más sorprendida que yo.
—¿Vas a divorciarte de mí?
El golpe parecía demasiado grande para ella.
Tropezó, retirando su mano de Pablo.
—¿Cómo puedes decir algo así?
Por él, Andrea había renunciado a una buena familia y había perdido a un hijo.
Y él decía tan fácilmente que se separarían.
—¿Qué quieres que haga? ¿Ver cómo te separan de Diego?
Pablo estaba histérico, su rostro contorsionado por el dolor.
—Pero...
Me quedé al margen, con los brazos cruzados sobre el pecho.
Observaba su actuación, estos dos realmente sabían cómo dramatizar.
...
En la habitación del hospital, después de que Gabriel se fue, Sergio se deslizó sigilosamente hacia dentro.
Era pequeño y nadie lo notó.
—Diego, ¿cómo terminaste en esa casa?
Habían hablado la noche anterior so

Naka-lock na chapters
I-download ang Webfic app upang ma-unlock ang mas naka-e-excite na content
I-on ang camera ng cellphone upang direktang mag-scan, o kopyahin ang link at buksan ito sa iyong mobile browser
I-click upang ma-copy ang link