Capítulo 23
No es que Patricia se arrepintiera. Lo que había dicho antes de su alma dispersarse aún seguía siendo válido.
Aunque tengo algunos arrepimientos, no me arrepiento.
Sin embargo, había algo que no había dicho en ese momento.
[Si hubiera una próxima vida, ya no querría volver a amar a Ramón.]
Ese día, realmente pensó que desaparecería por completo.
Pero ahora, que tenía una nueva oportunidad para vivir, ya no quería enredarse más con Ramón; quería vivir para ella misma.
Cuando Patricia despertó de su sueño, ya era por la tarde del día siguiente.
El fuerte olor a desinfectante y el techo blanco puro, el dolor vago de la aguja en el dorso de su mano y la pequeña bolsa de suero a un lado, le indicaron de inmediato dónde estaba.
Miró hacia su lado y vio a Ramón a su lado, en la cama.
Él estaba encorvado junto a la cama, y parecía que no había descansado bien. Se podía ver la barba de su mentón, lo que indicaba que probablemente no había descansado nada esa noche.
Si hubiera sido antes, quizás

Naka-lock na chapters
I-download ang Webfic app upang ma-unlock ang mas naka-e-excite na content
I-on ang camera ng cellphone upang direktang mag-scan, o kopyahin ang link at buksan ito sa iyong mobile browser
I-click upang ma-copy ang link