Capítulo 108
Bella:
Herbert hablaba por hablar. En más de una ocasión me había dicho que no tenía sentimientos por Caroline, pero seguía a su lado. ¿Realmente esperaba que me creyera que no le importaba cuando siempre estaba acompañándola y la dejaba hacer lo que quisiera? Alguien como Herbert no dejaría que nadie lo tratara así.
Cerré la puerta de golpe y me recosté sobre ella llorando desconsoladamente. Era imposible que no la quisiera. Me quedé bastante tiempo ahí hasta que no escuché nada del otro lado de la puerta. Me levanté como pude y la abrí para ver si seguía afuera. No había nadie afuera y las lágrimas de nuevo inundaron mis ojos. Había escuchado a mi cerebro, pero mi corazón estaba sufriendo.
Sentí que alguien me partía en dos y me limpié los ojos con brusquedad. No podía dejarlo tener tanto poder sobre mí, no lo dejaría arruinar mi vida. ¡Tenía que seguir con mi vida y ser feliz!
Klein:
En un abrir y cerrar de ojos, tres días habían pasado desde que Herbert se había ido

Naka-lock na chapters
I-download ang Webfic app upang ma-unlock ang mas naka-e-excite na content
I-on ang camera ng cellphone upang direktang mag-scan, o kopyahin ang link at buksan ito sa iyong mobile browser
I-click upang ma-copy ang link