Capítulo 179
Punto de vista de Bella:
Unos días después, mi cuerpo se recuperó y me reincorporé al trabajo.
El tiempo pasó volando y, sin que me diera cuenta, ya habían transcurrido dos meses.
A principios del verano, los hombres estaban vistiendo camisas y las mujeres también se habían puesto vestidos ligeros.
Esa tarde, cuando estaba por salir del trabajo, recibí un mensaje de texto: "Bella, ¿puedo invitarte a cenar conmigo?". El remitente era Klein.
Desde aquel día, rara vez me contactó. De vez en cuando, venía a Wharton Mountain por un viaje de negocios y me traía algunos pequeños obsequios.
Tampoco hablábamos mucho: solo nos comunicábamos una vez cada dos semanas y nuestro trato era el de dos amigos ordinarios.
Estaba bien ser simples amigos.
"¿Vienes a Wharton Mountain por un viaje de negocios otra vez?", le pregunté.
"Tengo trabajo que hacer".
"Te invitaré a una barbacoa mexicana, ¿de acuerdo?", le dije. Sabía que había un restaurante muy delicioso.
"Está bien", me respondió.
Después del

Naka-lock na chapters
I-download ang Webfic app upang ma-unlock ang mas naka-e-excite na content
I-on ang camera ng cellphone upang direktang mag-scan, o kopyahin ang link at buksan ito sa iyong mobile browser
I-click upang ma-copy ang link