Webfic
Buksan ang Webfix app para sa higit pang kahanga-hangang content

Capítulo 11

Diana se detuvo y levantó lentamente la cabeza. Al ver que era Héctor, en sus ojos donde antes había habido ternura y timidez, solo quedaba una frialdad absoluta, un vacío sin ondas. Parecía no haberlo escuchado, ni haber visto el ramo de rosas que él sostenía. Su mirada lo atravesó sin detenerse, y siguió caminando. Héctor, desconcertado, se interpuso en su camino: —¡Te estoy hablando! Sé que estás enojada; golpéame o insúltame, pero no me ignores. Diana por fin se detuvo. Su mirada se posó en él, pero era como si mirara una piedra sin vida. No había en su rostro ni rabia ni tristeza, solo una distancia absoluta, una negación total. Lo rodeó y se marchó sin una palabra. Héctor, con las flores aún en alto, se quedó helado en su lugar. Por primera vez en su vida sintió lo que era ser ignorado por completo. Su encanto, su apellido, todo aquello que siempre había bastado, en ese momento parecían una burla. Una oleada de frustración y humillación le subió al pecho. Le gritó a su espalda, c

Naka-lock na chapters

I-download ang Webfic app upang ma-unlock ang mas naka-e-excite na content

I-on ang camera ng cellphone upang direktang mag-scan, o kopyahin ang link at buksan ito sa iyong mobile browser

© Webfic, All rights reserved

DIANZHONG TECHNOLOGY SINGAPORE PTE. LTD.