Capítulo 45
—¿Es usted familiar del paciente? —Preguntó la enfermera mirándome.
Negué con la cabeza: —Solo lo conozco. Si necesitan algo, pueden llamar a su padre.
En ese momento, Ramón, que estaba en la ambulancia, se incorporó de golpe, presa de una repentina agitación: —¡Me mentiste, me engañaste!
—¿Está grave? —Pregunté sin prestarle atención.
La enfermera negó: —No parece nada serio, solo ha perdido bastante sangre. Necesitará una transfusión. Si es familiar, acompáñenos al hospital.
Volví a negarlo: —No lo soy. Localicen a su familia. Yo tengo cosas que hacer, me marcho.
Ignorando los gritos de Ramón a mi espalda, di media vuelta y regresé a la universidad.
Todo el camino estuve dándole vueltas a lo que había dicho, que Pablo había actuado contra el Grupo Fernández por mi culpa.
Una afirmación tan absurda solo a Ramón se le ocurriría.
No me di cuenta de que varios compañeros me señalaban y murmuraban mientras pasaba.
Hasta que llegué al campo de deportes y vi la cantidad de estudiantes reuni

Naka-lock na chapters
I-download ang Webfic app upang ma-unlock ang mas naka-e-excite na content
I-on ang camera ng cellphone upang direktang mag-scan, o kopyahin ang link at buksan ito sa iyong mobile browser
I-click upang ma-copy ang link