Capítulo 133
Capítulo ciento treinta y tres – Divertidísimo.
El punto de vista de Ferdinand
El silencio de Logan era ensordecedor. ¿Qué estaba esperando antes de atacar?
Ya que había revelado sus intenciones, debería haber actuado en consecuencia, pero había permanecido en silencio. Daba miedo.
—¿Por qué no aceptar que las granadas lo mataron? —preguntó mi lobo.
Lo ignoré y seguí picoteando la comida de mi plato. No había forma de que eso pudiera matarlo.
Lamento mucho no haberme dado la vuelta para saber qué había pasado. Estaría herido, pero no muerto.
Seguramente Logan necesitaría medicina para sus heridas y con sus renegados muertos, tendría que ir él mismo.
Me aseguré de que hubiera guerreros cerca para alertarme cuando lo hiciera, pero nadie lo vio.
En cambio, hablaban de un pequeño demonio, como Edwin. Un grupo de locos. ¿Será el miedo el que les hace alucinar?
Dejé caer la cuchara en el plato y me recosté en la silla. “¡Alguien debería quitarme esto!”, ordené.
La sopa aguada me hacía pensar

Naka-lock na chapters
I-download ang Webfic app upang ma-unlock ang mas naka-e-excite na content
I-on ang camera ng cellphone upang direktang mag-scan, o kopyahin ang link at buksan ito sa iyong mobile browser
I-click upang ma-copy ang link