Capítulo 379 Sobre el asunto de los cuarenta mil millones de dólares
Sebastián pisó accidentalmente una piedra sobresaliente y tropezó, cayendo hacia adelante. Ángel alcanzó a tiempo su brazo, estabilizando su cuerpo.
Sebastián levantó la cabeza instintivamente y, al ver a este hombre vestido con un traje elegante, se quedó perplejo por un momento, y luego sintió una sensación de incomodidad, apresurándose a decir: —Gracias, gracias.
Ángel respondió con indiferencia: —No es nada.
Sebastián sonrió y continuó caminando, con Ángel a su lado, manteniendo un paso tranquilo, pareciendo que iban en la misma dirección.
Sebastián sintió una presión inexplicable y preguntó con cortesía forzada: —Veo que saliste de ese callejón, qué coincidencia, mi casa también está allí. ¿De cuál casa eres? He vivido aquí varios años y nunca te he visto.
Ángel, con un aire distante, dijo: —Te mencionaré un nombre, seguro que lo has oído.
—¿Ah sí? Dime entonces.— Sebastián mostró interés, y Ángel también se detuvo, frío, soltando un nombre: —Ricardo.
¡Sebastián de repente se detu

Naka-lock na chapters
I-download ang Webfic app upang ma-unlock ang mas naka-e-excite na content
I-on ang camera ng cellphone upang direktang mag-scan, o kopyahin ang link at buksan ito sa iyong mobile browser
I-click upang ma-copy ang link