Capítulo 711
Se quedó en silencio de repente...
Lucía no tenía ni idea de lo que Mavis intentaba decir.
Ella siempre sintió que él tenía algo que decirle, pero al final se lo guardó para sí.
Le dio una sensación insondable.
El aire se quedó quieto...
Hasta que Mavis habló: "Olvídalo. Te avisaré cuando todo termine".
Lucía frunció el ceño...
"Vuelve a tu habitación después de comer. Quiero estar sola", ordenó Mavis.
Lucía miró a Mavis...
Luego se levantó y se fue.
Ella no tenía tantas fluctuaciones emocionales hacia Mavis, por lo que no tendría ninguna reacción ante su repentina expresión emocional.
Mavis parecía estar aturdida mientras miraba la espalda de Lucía.
Las comisuras de su boca se curvaron en una sonrisa.
Momentos antes, casi... soltó.
En toda su vida...
Nunca antes había sido tan impulsivo.
Aún así...
Logró evitar actuar impulsivamente.
Lucía regresó a su habitación...
Normalmente dormía la siesta a esta hora. Pero hoy fue diferente.
Esta vez después de que Mavis se fuera...
Alonso tomar

Naka-lock na chapters
I-download ang Webfic app upang ma-unlock ang mas naka-e-excite na content
I-on ang camera ng cellphone upang direktang mag-scan, o kopyahin ang link at buksan ito sa iyong mobile browser
I-click upang ma-copy ang link