Capítulo 62
Me vi obligada a detenerme y luego retrocedí dos pasos para aumentar la distancia entre Sergio y yo: —No entiendo lo que estás diciendo.
Sergio, intentando ser paciente, explicó: —Pensé que después de descubrirte ayer, volverías al buen camino...
—Dejarías de rodearte de gente sin sentido solo para demostrar que, sin mí, todavía estás bien.
Su afirmación tan segura de sí mismo me hizo reír; parecía que, en su mente...
No soy una persona independiente,
sino un objeto que depende de él.
Todo lo que hago es por él.
Mis emociones también parecen estar bajo su control.
Despectivamente fruncí el labio: —Supongamos que tienes razón.
Sergio asintió, satisfecho, como si finalmente hubiera admitido mi error.
Continué despreocupadamente: —Pero Andrea ha estado en este jardín de infancia, en la misma clase que tu hijo, por más de dos años.
—El padre de Andrea también viene todos los días a recogerla.
—Durante todo este tiempo que has traído a Diego, debes haber tenido contacto con él.
—Incluso si

Naka-lock na chapters
I-download ang Webfic app upang ma-unlock ang mas naka-e-excite na content
I-on ang camera ng cellphone upang direktang mag-scan, o kopyahin ang link at buksan ito sa iyong mobile browser
I-click upang ma-copy ang link