Capítulo 96
—¡Llévame rápido a la escuela!
Hice un esfuerzo por contener la risa.
Miré hacia atrás a Víctor, cuyo estado de ánimo también parecía bueno, incluso su rostro habitualmente frío llevaba una sonrisa.
...
Al llegar a la puerta del jardín de infantes.
Justo nos encontramos con Sergio llevando a Diego.
Andrea, erguida como un orgulloso cisne pequeño, pasó caminando con arrogancia al lado de Diego.
Observé sus puñitos apretados con gran satisfacción.
Diego se detuvo a mi lado por un momento.
No lo miré.
Él, inusualmente, no intentó hablar conmigo, sino que entró directamente a la escuela.
La figura de Andrea desapareció dentro del edificio escolar.
Yo también me giré, planeando buscar a Víctor.
Sergio me bloqueó el paso: —Lucia y yo estamos muy bien ahora.
Me vi obligada a detenerme y lo miré fijamente: —¿Y eso qué?
Sergio, desde una posición dominante, me miró de reojo: —Incluso si te arrepientes de haberme dejado y quieres volver conmigo...
Lo interrumpí: —Estoy

Naka-lock na chapters
I-download ang Webfic app upang ma-unlock ang mas naka-e-excite na content
I-on ang camera ng cellphone upang direktang mag-scan, o kopyahin ang link at buksan ito sa iyong mobile browser
I-click upang ma-copy ang link