Capítulo 928
Carlos se acercó: —¡Dejen de mirar todos, apártense ahora mismo!
Carlos era un niño rico y mimado; sus palabras asustaron a los presentes, que se dispersaron enseguida.
Sin embargo, Carlos miró a Alicia y preguntó: —¿Es cierto que la familia Mendoza mató a tus padres?
Alicia asintió: —Sí.
Carlos reflexionó un instante: —Entonces tienes suerte de seguir viva hasta hoy.
Alicia le respondió con una sonrisa irónica: —Si los que hacen cosas malas pueden vivir tan tranquilos, ¿por qué yo no iba a seguir viva?
Carlos se quedó sin palabras. —Si necesitas ayuda para algo, puedes venir a buscarme.
Alicia lo miró detenidamente, preguntándose a qué venía esa actitud.
Carlos tosió: —No le des muchas vueltas, solo te ayudaría por hacer un favor. Claro que, si quieres agradecérmelo, siempre puedes invitarme a comer.
Alicia chasqueó la lengua: —No puedo permitirme tu ayuda; a lo mejor mañana viene Paula a buscarme.
Carlos se había ganado con razón el apodo de "niño de mamá".
El rostro de Carlos cambió

Naka-lock na chapters
I-download ang Webfic app upang ma-unlock ang mas naka-e-excite na content
I-on ang camera ng cellphone upang direktang mag-scan, o kopyahin ang link at buksan ito sa iyong mobile browser
I-click upang ma-copy ang link