Capítulo 225
La voz de Grace estaba ronca de tanto llorar. Frunció sus pequeños labios color cereza y preguntó: "¿Dónde está mamá?"
Dylan fingió no haberlo oído. ¿Cómo iba a saberlo?
Avery podía contener el alcohol; no podía seguir en el hotel, ¿verdad? No lo podía creer, pasara lo que pasara.
—Ella se fue —respondió Dylan y se dio la vuelta.
No había ningún sonido detrás de él.
Dylan, con una mano en el bolsillo, miró hacia atrás y vio a Grace todavía parada allí, mirándolo con lágrimas en los ojos.
—¿Qué pasa? —Se miró a sí mismo, confundido—. ¿Qué? ¿Te gusta estar aquí solo? ¿No quieres irte?
—Papá, ¿vas a llevarme a jugar a las escondidas con mamá otra vez? —preguntó Grace con voz ahogada, dando un paso atrás. Su cuerpo regordete chocó contra la fuente y cayó al suelo.
El cuerpo de Dylan se puso rígido. Se levantó torpemente por sí sola e incluso se agachó para sacudirse el polvo de la ropa.
"Papá, Grace no se irá. Grace no se esconderá. Grace no huirá".
—Me quedaré donde mami pueda encontrarme

Naka-lock na chapters
I-download ang Webfic app upang ma-unlock ang mas naka-e-excite na content
I-on ang camera ng cellphone upang direktang mag-scan, o kopyahin ang link at buksan ito sa iyong mobile browser
I-click upang ma-copy ang link