Capítulo 291
Ivy se rió entre dientes: "Sí, pero no es nada nuevo, igual que esas pocas palabras de hace ocho años".
—Avery, ¡Dylan no te ama! Su corazón me pertenece. Eres inteligente, ¿por qué no lo dejas ir? ¡Entonces el dolor no sería tan grande!
Avery se apoyó contra la pared y se levantó lentamente. Llevaba un par de zapatos de punta fina y de tacón alto de color rosa. Su rostro era indiferente pero exudaba gracia.
Ivy involuntariamente dio un paso atrás, su voz suave y con un toque de elegancia Jiangnan, "Avery, no te enojes, ¡estoy haciendo esto por tu propio bien!"
Avery se sintió disgustada. Había pensado que era bastante difícil obligar a alguien a olvidar las discusiones entre ella y Dylan años atrás. Pero ahora, Ivy, que mantenía la cabeza en alto y hablaba por su propio bien, ¡le daban ganas de vomitar la cena de la noche anterior!
Avery sonrió levemente y dijo en voz baja: "Ya no me importa si me ama o no, Ivy. ¡Ya no espero el amor de Dylan!"
Ella era una persona, no una pieza de hi

Naka-lock na chapters
I-download ang Webfic app upang ma-unlock ang mas naka-e-excite na content
I-on ang camera ng cellphone upang direktang mag-scan, o kopyahin ang link at buksan ito sa iyong mobile browser
I-click upang ma-copy ang link