Capítulo 30
En la habitación del hospital, además de Alejandro, sólo estaba Don Fernández. No había nadie más presente.
Leticia no estaba a su lado.
Cuando notó que Leticia no estaba, María sintió una pequeña curiosidad: '¿Cómo es posible que Alejandro haya dejado sola a su amada mientras está enferma?'
'¿O tal vez Leticia se molestó por el comportamiento que Alejandro tuvo en la oficina de Eduardo y por eso discutieron?' '¿Y después Alejandro vino aquí?'
Pero...
De cualquier manera, eso no tenía nada que ver con ella.
En el resto de su vida, no habría más lugar para el nombre "Alejandro".
Al entrar en la habitación, María apenas dirigió una mirada de soslayo al hombre que estaba de pie, alto y distinguido, y rápidamente apartó la vista hacia Don Fernández.
—Abuelo, ¿cómo te sientes? ¿Te encuentras mejor?
Carli, agarrado de la mano de su mamá, no pudo correr hacia su papá de inmediato, así que llamó a todos, —¡Bisabuelo! ¡Papá!
Alejandro vio a Carli.
Pero no mostró mucha emoción.
Sólo asintió leve

Naka-lock na chapters
I-download ang Webfic app upang ma-unlock ang mas naka-e-excite na content
I-on ang camera ng cellphone upang direktang mag-scan, o kopyahin ang link at buksan ito sa iyong mobile browser
I-click upang ma-copy ang link