Capítulo 87
¿Vale la pena aferrarse a alguien que no te ama, solo por una ilusión efímera y vacía?
Sin darse cuenta, María llevó su mano al pecho y sacó el reloj de bolsillo que colgaba de su cuello, apretándolo fuertemente en su palma.
—Estoy a punto de rendirme, ¿qué debo hacer?
La única respuesta fue el silencio abrumador.
――――
Alejandro estaba de mal humor. Después de salir del hospital, llamó a Miguel Medina y a Antonio Ruiz para ir a beber juntos.
Antonio, conocido por su vida disipada, estaba rodeado de mujeres jóvenes y atractivas.
—Ale, ¿por qué esa cara larga? ¿Qué pasa si asustas a mis bellezas? ¡Deja de poner esa cara fea!
No podía soportar ver a Alejandro con esa actitud de caballero.
¿Caballero? Cuando Leticia lo abrazaba y besaba, no la rechazaba, ¿verdad?
Ahora que está en un lugar lleno de diversión, dice que tiene una familia y no puede descontrolarse.
¡Bah!
¡Qué hipócrita!
El rostro de Alejandro se ensombreció aún más, lanzando una mirada fulminante a Antonio, —Te doy una oportu

Naka-lock na chapters
I-download ang Webfic app upang ma-unlock ang mas naka-e-excite na content
I-on ang camera ng cellphone upang direktang mag-scan, o kopyahin ang link at buksan ito sa iyong mobile browser
I-click upang ma-copy ang link