Capítulo 33
Amelia se quedó sorprendida por un momento. ¿Acaso la madre de Felipe era tan accesible?
De repente, se sintió algo más relajada.
Amelia compuso su expresión y se acercó para hacer una reverencia respetuosa, diciendo: —Buenas tardes, tía.
Lorena frunció el ceño y replicó: —¿Tía? Ya tienen certificado de matrimonio y todo, ¿y aún no cambias la forma en que me llamas?
—Eh... —La cara de Amelia se enrojeció de inmediato, y Felipe, con una leve sonrisa, bajó la mirada hacia ella y le indicó: — Dile.
Con una expresión tensa y bajo la expectativa de Lorena, Amelia dijo suavemente: —Mamá...
—¡Ay! —Lorena respondió de inmediato con una sonrisa.
Amelia entonces presentó un regalo que había preparado con antelación, colocándolo en la palma de su mano, y dijo a Lorena: —Esto es para usted, espero que le guste.
Quizás porque era la primera vez que conocía a los padres, su tono se volvió involuntariamente más formal.
Lorena aceptó el regalo de Amelia con sorpresa y alegría en sus ojos, exclamando:

Naka-lock na chapters
I-download ang Webfic app upang ma-unlock ang mas naka-e-excite na content
I-on ang camera ng cellphone upang direktang mag-scan, o kopyahin ang link at buksan ito sa iyong mobile browser
I-click upang ma-copy ang link