Capítulo 67 No nos vamos hasta emborracharnos
Martín ladeó la cabeza para interrumpir las palabras de Juan. —¿Sabes qué clase de personas detesto? —dijo con frialdad.
Juan se quedó atónito por un instante. Tras pensar un par de segundos, lanzó una mirada hacia el otro extremo de la larga mesa y contraatacó: —¿Nora te engañó?
Martín bajó los párpados; su expresión reflejaba impaciencia. —Cada palabra que sale de su boca es una mentira. Puras tonterías.
Juan frunció el ceño, con un dejo de duda en la voz: —¿Y qué fue exactamente en lo que te mintió? ¿Que le dieras dinero?
Martín exhaló una bocanada de humo, y sus ojos entrecerrados se posaron con desprecio en la mujer que estaba no muy lejos. —Dijo que no le importaba el dinero. —respondió con una sonrisa desdeñosa.
—Claro. —continuó Juan. —la última vez le ofrecí 140 000 dólares y no los aceptó. Prefirió quedarse a solas contigo un rato. ¿No crees que haya mujeres capaces de seguirte de verdad, por amor?
Hizo una pausa breve antes de proseguir: —Incluso si suponemos que es astuta,

Naka-lock na chapters
I-download ang Webfic app upang ma-unlock ang mas naka-e-excite na content
I-on ang camera ng cellphone upang direktang mag-scan, o kopyahin ang link at buksan ito sa iyong mobile browser
I-click upang ma-copy ang link